Interview – Cobea Coop, wanneer conflicten ons vooruit helpen.

Schrijven over conflicten is een complex maar motiverend onderwerp. Welke sociale-economieonderneming zou bereid zijn om haar ervaring te delen? Conflicten worden vaak informeel besproken, maar zelden openlijk gedeeld. En toch, kunnen ze ons niet iets leren over de manier waarop onze bedrijven werken, zodat we effectiever kunnen samenwerken? Cobea Coop, lid van SAW-B, aanvaardde het verzoek tot een open gesprek.

Ik had een afspraak met Lorraine Frenet om te praten over conflicten, welke positieve zaken we eruit kunnen halen en wat we ervan kunnen leren. Ze is webdesigner en grafisch ontwerper bij Cobea Coop, een coöperatie die websites maakt en ondernemers en organisaties helpt om duurzame digitale communicatie te ontwikkelen voor beperkte kosten, dankzij samenwerking en een gedeeld platform.

“Op dit moment zijn we met zijn negenen, maar dat aantal kan variëren afhankelijk van ieders agenda, omdat de meesten van ons hiernaast nog andere activiteiten hebben. Onze bijzonderheid is dat we onze competenties bundelen en de coöperatie samen leiden. We staan allemaal op gelijke voet.

We werken voornamelijk met sociale-economiebedrijven, culturele centra en organisaties die actief zijn in de ecologische transitie.”

Wat motiveerde Cobea om in te gaan op onze oproep voor dit interview? “Door onze ervaringen te delen, beseffen we dat we positieve feedback genereren met wat we doen. En daardoor beseffen we welke weg we al hebben afgelegd!”

Wanneer het ideale scenario botst met de realiteit.

Is het makkeljk of moeilijk om met conflicten om te gaan in een sociale-economieonderneming? Volgens Lorraine is het moeilijker, “Omdat het in een traditioneel bedrijf waarschijnlijk normaler lijkt om mensen te ontslaan. In de sociale economie hebben we soms nog het ideale beeld dat dit niet zou mogen bestaan. Dingen zijn moeilijker als ze raken aan onze waarden.”

“Bij Cobea hebben we soms interpersoonlijke conflicten, die vaak te maken hebben met communicatieproblemen of verschillende manieren van samenwerken. Maar zolang er ruimte is voor discussie en zolang we transparant blijven, kunnen we oplossingen vinden.

Een paar jaar geleden maakten we een ernstiger conflict mee. Meerdere medewerkers hadden problemen met de manier waarop een bepaalde persoon werkte, met fouten en tekortkomingen. Dat begon te wegen op de coöperatie.

In het begin lieten we de zaken op hun beloop, omdat het ontslag of de uitsluiting van een medewerker inging tegen onze waarden van openheid. Het is moeilijk om toe te geven dat je soms niet met iemand kunt samenwerken. Onze manier van werken past niet bij iedereen. Voor het eerst moesten we dingen heimelijk doen omdat de situatie zo gevoelig was. Maar voor Cobea is transparantie een belangrijke waarde. We moeten dus opnieuw stilstaan bij onze waarden en beseffen dat dit in de realiteit niet altijd mogelijk is.”

Ervaring met conflict en bewustwording.

Elk bedrijf krijgt te maken met conflicten. Uiteraard zijn er verschillende gradaties van conflicten en verschillende manieren om ermee om te gaan.

“Het conflict met deze medewerker heeft ons ertoe gebracht de procedure te implementeren die we ‘007’ noemen. We moesten deze procedure snel en gemakkelijk kunnen benoemen in een moeilijke context. Zo kunnen verschillende leden van het team vertrouwelijk worden geraadpleegd om informatie te verzamelen voordat we in gesprek gaan met de persoon. Het proces omvat een aantal stappen: informatie verzamelen over de probleemsituatie, een gesprek met de persoon over het probleem, een bespreking van het probleem en de vraag aan de persoon om terug te koppelen met constructieve antwoorden op de situatie. We proberen echt een oplossing te vinden. Helaas hebben we in dit specifieke geval de samenwerking beëindigd.”

Conflicten zijn niet altijd een prettige ervaring. En toch zijn er uit elk conflict lessen te trekken, zoals Lorraine vertelt: “Deze ervaring heeft de banden versterkt met de personen die het conflict hebben meegemaakt. Het was belangrijk voor ons dat we konden beseffen dat we deze moeilijkheid overwonnen hadden.

Tegenwoordig stoppen we ons inclusieprocedure sneller wanneer we ons realiseren dat samenwerking niet mogelijk is. En het definiëren van een duidelijke uitsluitingsprocedure die iedereen onderschrijft, geeft ons meer gemoedsrust.

In soort situaties botsen we op de grenzen van ons functioneren. We hebben ons bijvoorbeeld ook gerealiseerd dat een toename in het aantal medewerkers betekent dat onze manier van werken ook moet evolueren.”

Wij creëren onze ideale situatie.

Voor Lorraine is het belangrijkste om te onthouden uit deze ervaring dat we “een ecosysteem creëren dat bij ons past en dat vooral gericht is op het welzijn van mensen. Maar het is belangrijk om te beseffen dat dit model niet voor iedereen is weggelegd. We hebben de neiging om te denken dat dit hét ideale model zou moeten zijn. Maar voor sommigen werkt een meer hiërarchische aanpak prima. Het blijft essentieel om rekening te houden met de behoeften en mogelijkheden van elke persoon.”

Wat kunnen we leren van deze ervaring? Conflicten blijven een gevoelig onderwerp. Maar wat de ervaring ook is, laten we de tijd nemen om de situatie te analyseren, zodat dit onze manier van samenwerken kan verbeteren.